مسئله ی رابطه ی علم و دین به صورتی که امروزه مورد توجه است، تعلق به زادگاه اصلی علم به مهد دانش تجربی جدید دارد. مسئله ی مورد نظر در مغرب زمین ابتدا به شکل تعارض ظاهری علم و دین صورت بندی شد و در مراحل بعدی که مراحل نظریه پردازی های روشمند در حل تعارض است. غالبا به صورت تفکیک و سپس در دو دهه اخیر به دو صورت تعاضد و توازی، خود را نشان داده است. مسئله مورد نظر اختصاصی به جهان غرب و دین تحریف شده مسیحیت ندراد، بلکه به دلایل گوناگون، نسبت به دین اسلام نیز قابل طرح است. به همین دلیل اندیشمندان اسلامی با نگاه های متفاوت، مسئله را مورد تقحیق و بررسی قرار داده اند. سید احمد خان در برخی جاها، قایل به هماهنگی کامل و رابطه عینیت و سازگاری، بین علم و دین است و در برخی جاها اصرار دارد که علم و دین از حیث متعلق از هم دیگر جدااند. از این رو، دیدگاه وی در این باب دچار تعارض است. دکتر طاهر القاردی نیز در برخی جاها قایل به تمایز و تفکیک پذیری حوزه های علم و دین از حیث موضوع و هدف است و مثال معروف هواپیما، کشتی و ماشین را به عنوان استدلال مطرح می کند و از طرف دیگر سعی می کند که آموزه های دینی را براساس یافته های علمی تفسیر کند و همه ی علوم و فنون را از آموزه های دینی اخذ کند. حتی وی همه ی گزاره های دینی را قابل تحقیق تجربی می داند و معتقد است که نتیجه خیزی یکی از ویژگی های مهم گزاره های دینی است. علامه طباطایی جداانگاری علم و دین را نادرست می داند و معتقد است که علم و دین، رابطه ای تنگاتنگ با یکدیگر دارند. ایشان با تصرف لفظی یا معنوی در آیات در ارتباط با تعارض ظاهری آموزه های دینی با نظریات قطعی و اثبات شده، تعارض را رفع می کنند. اما نسبت به نظرایتی قطعی و به اثبات نرسیده باشند، معتقد است که قابلیت تعارض با دین را ندارد. ایشان با تمایز قلمرو علم و دین به این نکته تأکید فراوان دارند که برای توضیح و تبیین آموزه های دینی، می توان از یافته های قطعی دانش بشری، بدون اینکه تحمیلی در کار باشد، استفادهنمود. شهید مرتضی مطهری علم و دین را مکمل یکدیگر می داند. به این معنی که دین در تعمیق شناخت علمی و فلسفی نقش مهمی دارد و از طرفی علم و فلسفه در تحکیم باورهای دینی سهم به سزایی دارند، نه به این معنی که آنچه را کدین گفته است، اسم علم روی آن بگذاریم یا آنچه را که علم گفته، نام دین روی آن بگذاریم. کلیدواژه ها: علم، دین، تعارض، تعامل، تفارق، مکملیت، اشتراک، علم دینی.