رساله شهید مطهری و احیای اندیشه دینی در پنج فصل تنظیم شده است فصل الو به کلیات بحث اختصاص دارد ( موضوع تحقیق، ضرورت تحقیق و فصل دوم یعی احیای معرفت دینی از دیدگاه شهید مطهری سه گفتار را در برمی گیرید که عبارتند از ‎۱- شهید مطهری و احیای گران که به معرفی برخی احیاگران و اندیشه های اصلاحی آنان و اجمالی ازتقابل مطهری با اندیشه های رایج زمانه اش اختصاص یافته. ‎۲ - آسیب های معرفت دینی از منظر شهید مطهری که این مباحث را در بر می گیرد تحریف در آموزه های اعتقادی اسلام، تعصبات ملی وتحریف و التقاط در دین ( تفسیر مادی آیات قرآن وقایع تاریخی اسلامی، تحریف شخصیت ها و ... ) ‎۳- مسایل جدید و مطرح در حوزه ی معرفتی از دیدگاه شهید مطهری که شامل مباحثی چون بحث آزادی عقیده و تفکر، بحث سرنوشت و قضا و قدر، نظام سیاسی اسلام و دیدگاه اسلام در باب انسان می شود. فصل سوم: یعنی احیای شریعت و احکام دینی از منظر شهید مطهری سه گفتار را در بر می گیرید ‎۱ - نقش زمان و مکان در احکام دینی که شامل این مباحث است: نقش زمان و مکان در اجتهاد مفهوم نقش یا تاثیر گذاری زمان و مکان در احکام دینی، جایگاه زمان و مکان در روایات ، تاثیر زمان و مکان در احکام دینی از دیدگاه فقها تاثیر زمان و مکان از دیدگاه قانون اساسی، نمونه ای از دگرگونی احکام دینی با ملاحظه ی مقتضیات زمان از نظر استاد مطهری،‎۲- پرسش های جدید در احکام دینی و پاسخ های استاد مطهری سوال هایی چجون : چرا دین اسلام دین خشونت زاست؟ و همراه با پاسخ ها و تحلیل های استاد. فلسفه پوشش در اسلام چیست؟ و همراه با پاسخ ها و نقدهای استاد بر مکاتب مختلف فکری .‎۳ - مساله ختم نبوت و نقش آموزه ی اجتهاد در این زمینه که گفتاریهایی دارد فلسفه ی ختم نبوت نقش اجتهاد در تحرک و پویایی اسلام، شهید مطهری و نقد اندیشه های اقبال، پیرامون ختم نبوت و نقد بر نقد استاد مطهری در خصوص ختم نبوت از دیدگاه اقبال. فصل چهارم: احیای آیین ها و شعاییر دینی که شامل چهار گفتار است. ‎۱_ آیین عزاداری از منظر شهید مطهری که خود مباحثی دارد، چون:فلسفه ی تجدید عزاداری امام حسین ( علیه السلام)، نگاهی به تحلیل ها و دیدگاه های استاد در حماسه ی حسینی، تحریف های عاشورا با نگاهی به حماسه ی حسینی، نقدهایی بر حماسیه حسینی استاد مطهری.‎۲- تبلغ دینی که مبحث آسیب های تبلیغ دینی از منظر شهید مطهری را در بر می گیرد.‎۳- نماز جمعه.‎۴- حج فصل پنجم که جمع بندی و تحلیل است و در آن نتیجه گیری می شود.