یک حزب مادام که از روی صداقت در مسیر عقیده ی خودش حرکت می کند از نظر اسلام قابل قبول است. این، حرف کلی من است: هر فردی، هر گروهی، هر حزبی مادام که از روی صداقت در مسیر فکر خود حرکت کند در جامعه اسلامی پذیرفته است یعنی جامعه اسلامی با او مبارزه می کند ولی مبارزه فرهنگی و فکری نه مبارزه نظامی. ولی اگر گروهی- ولو حزب اسلامی باشد، ایدئولوژی اسلامی را مطرح کند و اساسنامه اش بر اساس اسلام باشد- در کار خودش صداقت ندارد، دروغ می گوید و همان اسلام را وسیله اغفال مردم قرار داده، این معنی ندارد که آزاد باشد. [1]