پرسش:
نظر تشیع درباره عمر و ابوبکر و عثمان چیست؟
پاسخ:
نظر تشیع این است عمر و ابوبکر و عثمان از صحابه پیامبر(ص) می باشند. اما از آنجائی که در مساله جانشینی پیامبر(ص) تشیع و اهل تسنن هر کدام دلائل خاص خود را دارند اختلافی بین تشیع و تسنن به وجود آمده است.به اعتقاد شیعه «امامت» تنها رهبری و زمامداری نیست تا فردی ادعا کند که میتوان آن را با شورا حل نمود. «امام» بیان کننده مکتب و تعلیم دهنده کتاب و حکمت است که برخوردار از علمی است الهی و قلبش آیینه احکام نورانی قرآن است، به صورتی که واقعیات را آن چنان که هست مییابد. او علاوه بر ویژگی علم، دارای صفت عصمت میباشد که هیچ گاه در بیان احکام نورانی الهی و رفتارهای فردی و اجتماعی، دچار گناه و اشتباه نمیشود. پس امامت یعنی رهبری الهی که با ویژگی علم و عصمت عهده دار تبیین مکتب اسلام میباشد، که با وجود این شخصیت، زمینهای برای زمامداری دیگری نیست.
اساس مساله در باب امامت، آن جنبه معنوی است. امامان یعنی انسانهایی معنوی مادون پیغمبر که طریقی معنوی اسلام را میدانند و میشناسند و مانند پیغمبر، معصوم از خطا و لغزش و گناهند ... مساله امامت از جنبه زعامت و حکومت این است که حالا که بعد از پیغمبرصلی الله علیه وآله وسلم مانند زمان ایشان معصوم وجود دارد و پیغمبر وصی برای خود معین کرده است که او در سطح افراد دیگر نیست و از نظر صلاحیت مثل خود پیغمبر استثنایی است، دیگر جای انتخاب و شورا و این حرفها نیست. همان طور که در زمان پیغمبرصلی الله علیه وآله وسلم نمیگفتند که پیغمبر فقط پیام آور است و وحی به او نازل میشود تکلیف حکومت با شوراست و مردم بیایند رای بدهند که آیا خود پیغمبر را حاکم قرار دهیم و یا شخص دیگر را، بلکه این طور فکر میکردند که با وجود پیغمبر، این بشر فوق بشر که در مرحلهای است که با عالم وحی اتصال دارد، اصلا این مساله مطرح نیست. بعد از ایشان نیز جای این سخنان نیست، زیرا پیغمبرصلی الله علیه وآله وسلم اوصیای دوازده گانهای داشته است که اینها باید در طول دو سه قرن پایه اسلام را محکم کنند. و اسلام از یک منبع صاف و خطا ناپذیری بیان شود. با وجود چنین کسانی برای بیان احکام اسلامی، دیگر جای انتخاب و شورا نیست ... گذشته از این که چون علی علیه السلام به مقام امامت به این معنا تعیین شده است قهرا مقام زعامت دنیوی هم شأن او خواهد بود، پیغمبر(ص) که علی علیه السلام را به فرمان خدا به این مقام نصب کرده به خاطر این است که علی علیه السلام آن مقام را واجد است ... بعد که امام معصوم علیه السلام در میان مردم نبود مساله حکومت، مساله دیگری میشد و آن وقت باید گفت مساله حکومت چیست؟ خلاصه آن که امامت در شیعه بدین گونه است که یک شان امام، حکومت است. با وجود امام معصوم جای حکومت کردن فرد دیگر نیست. او باید زمامدار امت باشد چون جانشین پیامبر در تبیین احکام و برخوردار از صفت عصمت است. [1]
|
|
|
پرسش 1- 14431،h،