انسان با همه وجوه مشترکی که با سایر جاندارها دارد فاصله عظیمی با آن ها پیدا کرده است. انسان موجودی مادی معنوی است. انسان با همه وجوه مشترکی که با جاندارهای دیگر دارد تفاوت های اصیل و عمیق با آن ها دارد که هریک از آن ها بعدی جداگانه به او می بخشد و رشته ای جداگانه در بافت هستی او به شمار می رود. این تفاوت ها در سه ناحیه است : 1ـ ناحیه ادراک و کشف خود و جهان  2ـ ناحیه جاذبه هایی که بر انسان احاطه دارد 3ـ ناحیه کیفیت قرار گرفتن تحت تأثیر جاذبه ها و انتخاب آن ها. در ناحیه ادراک  انسان نیز؟ به تعقل دارد که در جانداران دیگر وجود ندارد. در ناحیه جاذبه ها انسان علاوه برجاذبه های مادی  جاذبه های معنوی دارد که عبارتند از: 1ـ علم و دانایی  2ـ خیر اخلاقی  3ـ جمال و زیبایی  4ـ پرستش  انسان از آن جهت که به نیروی عقل و اراده مجهز است  قادر است در مقابل میل ها مقاومت و ایستادگی نماید و خود را از تحت تأثیر نفوذ جبری آن ها آزاد نماید. همین توانایی است که انسان را شایسته تکلیف کرده و همین است که به انسان حق انتخاب می دهد. [1]