اولا: حضرت، قیام را از باب وجوب امر به معروف و نهی از منکر بر خود واجب می دانستند و انجام این وظیفه به هیچ عنوان خود کشی تلقی نمی شود. اباعبدالله علیه السلام در چنین جریانی ثابت کردند که به خاطر امر به معروف و نهی از منکر، این اصل اسلامی، می توان جان خود، عزیزان و مال و ثروت را فدا و ملامت مردم را تحمل کرد. چه کسی توانسته است در دنیا به اندازه حسین بن علی علیهماالسلام به اصل امر به معروف نهی از منکر ارزش بدهد؟ معنی نهضت حسینی این است که امر به معروف و نهی از منکر آن قدر بالاست که تا این حد در راه آن می توان فدا کاری کرد.

ثانیا: قیام حضرت، سبب روشنگری افکار مردم شد زیرا روابط در آن زمان مثل این زمان نبود که مردم به موقع از وقایع مطلع شوند. بعد از شهادت امام علیه السلام تازه عامه مردم فهمیدند که چرا حسین بن علی علیهماالسلام شهید شد. تازه آن حرفی را که اباعبدالله علیه السلام گفته بودند " و علی الاسلام السلام اذ قد بلیت الامة براع مثل یزید" فهمیدند. ایشان در عاشورا هم فرمودند که اینها مرا خواهند کشت؛ اما من امروز به شما می گویم که بعد از کشتن من اینها دیگر نخواهند توانست به حکومت خودشان ادامه دهند و همینطور شد و بنی امیه سقوط کردند.

(کتاب حماسه حسینی ..... مجموعه آثار استاد شهید مطهری ج 17 ص 268)