ما اختیار داریم اما نه به این معنا که همه امور به ما سپرده شده است و نه به این معنا که خداوند در هیچ امری دخالت نداشته باشد. خداوند سازنده ساعت نیست که ساعتی به بزرگی این دنیا را آفریده باشد و رهایش کرده باشد.

دعا کردن ها و در  خواست توفیق الهی در  انجام امور خیر، همگی به این معناست که ما اختیار داریم؛ اما تا خداوند قدرت و زمینه مناسب انجام عمل را فراهم نکند، ما قادر به انجام هیچکدام نیستیم.

برای مطالعه بیشتر به کتاب انسان و سرنوشت شهید مطهری، فصل آزادی و اختیار مراجعه کنید.