· شهید مرتضی مطهری. آیت الله شیخ احمد فیاض می گوید: «مرحوم مطهری پیش حاج میرزا علی شیرازی و مرحوم ارباب ـ كه در جنبه های حكمت و ریاضی و... قوی بودند و جامع ـ رفت و آمد می كردند و از ایشان استفاده ها می بردند، مرحوم ارباب به ایشان احترام می گذاشتند». شهید مطهری درباره حاج آقا رحیم ارباب گفت: «خدا حفظ كند آقای حاج آقا رحیم ارباب اصفهانی را، ایشان از علمای طراز اول ما در فقه و اصول و فلسفه و ادبیات عرب و قسمتی از ریاضیات قدیم می باشند؛ شاگرد حكیم معروف مرحوم جهانگیر خان قشقایی بوده اند و مثل مرحوم جهانگیر خان هنوز هم كلاه پوستی به سر می گذارند».
· ملا محمد علی معلم حبیب آبادی (نویسنده مكارم الآثار) می گوید: «من هیئت را خدمت آیت الله ارباب می خواندم و مثل این كه ایشان در كُرات سیر كرده بودند، با وجود نداشتن ابزار و وسایل در آن زمان، چنان برای ما علم هیئت را ترسیم می نمودند كه گویا می دیدیم و برای ما عینیت پیدا می كرد».
· سید حسین مدرس هاشمی (متولد: 1290 هـ ق). وی هیئت را نزد آیت الله ارباب فرا گرفت. او درباره استادش می گوید: «خیلی به ادبیات بها می داد و اگر طلبه ای عبارتی را اشتباه می خواند، خیلی ناراحت می شد و برعكس، وقتی عبارت عربی را از نظر ادبی خوب می خواند، او را مورد تشویق قرار می داد».
· سید مصطفی بهشتی نژاد.
· سید محمد حسینی قهدریجانی.
· شهید سید محمد حسینی بهشتی.
· شهید محمد مفتح.
· حاج سید محمدرضا خراسانی.
· حاج میرزا علی آقا هسته ای.
· سید محمد مباركه ای.
· حاج ملا رمضان املایی.
· حجت الاسلام مقتدایی.
· حاج آقا رضا بهشتی نژاد.
· ملا هاشم جنتی (پدر آیت الله جنتی).
· حاج آقا هدایت (اهل شهرضا).
· حاج آقا مهدی امام (امام جمعه شهرضا).
· آخوند نوری (اهل رهنان).
· حاج آقا میرزا امام دهكردی.
· حاج آقا مصطفی امام دهكردی.
· آقای حسین علی راشد (سخنران معروف).
· شیخ مرتضی شمس اردكانی.
· حاج آقا كلباسی.
· آیت الله ناصری اصفهانی.
· جلال الدین همایی. وی هر وقت به اصفهان می آمد، فوراً به خدمت آقای ارباب می شتافت و ایشان نیز به وی علاقه داشتند. آقا همایی «فقه» آیت الله ارباب را تماماً می دانست. آقای همایی در این خصوص نوشته است: «این بنده حقیر افتخار دارد كه سالیان دراز با ارادت صادق در خدمت ایشان آمد و رفت داشتم و مدت مدید از درس فقه، كلام، هیئت و نجوم از محضر مباركشان بهره مند شده ام. آنچه درباره ایشان می نویسم مبتنی بر درایت است، نه روایت؛ از قبیل مشاهدات و امور یقینی است نه مسموعات و قضایای حدسی و تخمینی.
منبع : www.tahoorkotob.com