آزادى هاشمى رفسنجانى از آخرین محكومیت زندان، همزمان با اوج مبارزات مردم انقلابى ایران در آبان 1357 بود. در این هنگام وى بنا به دستور امام عضویت كمیتهى هدایت و سازماندهى اعتصاب كاركنان صنعت نفت را براى حل مشكل سوخت مردم در زمستان همان سال پذیرفت و عازم مناطق نفتخیز كشور شدواین مأموریت را باهمكارى اعضاى كمیتهمذكور باموفقیت به پایان برد.
در همین زمان هسته اولیه شوراى انقلاب با حضور حضرات آیاتبهشتى، خامنهاى، مطهرى، موسوى اردبیلى و با عضویت هاشمى رفسنجانى، شكل گرفت و سپس توسعه یافت. این شورا كه مسؤولیت هدایت و مدیریت راهپیمایىها، اعتصابات و ستاد استقبال از امام را برعهده داشت، پس از پیروزى انقلاب با معرفى نخستوزیر و تشكیل دولت، نقش به سزایى در تثبیت انقلاب ایفا نمود.[1]
[1] . مجموعه آثار حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی> زندگینامه، ص: 7