وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِیراً. `مُتَّكِئِینَ فِیها عَلَی اَلْأَرائِكِ لا یَرَوْنَ فِیها شَمْساً وَ لا زَمْهَرِیراً. `وَ دانِیَةً عَلَیْهِمْ ظِلالُها وَ ذُلِّلَتْ قُطُوفُها تَذْلِیلاً. `وَ یُطافُ عَلَیْهِمْ بِآنِیَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَ أَكْوابٍ كانَتْ قَوارِیرَا. `قَوارِیرَا مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوها تَقْدِیراً [1].

آیات در توصیف نعیم بهشتی برای ابرار است كه در آیات پیش سخن ابرار بود: إِنَّ اَلْأَبْرارَ یَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كانَ مِزاجُها كافُوراً. از مواردی كه توصیف بالغی از نعیمهای بهشتی شده است همین آیات سوره مباركه دهر است. اینجا مسئله ای پیش آمد كه بسیار لازم دانستیم این مسئله را طرح كنیم كه در جلسه پیش طرح كردیم. ولی دانستن آن مطلب از نظر خود من آنقدر واجب و لازم است كه اگر بیش از یك جلسه هم در اطراف آن بحث كنیم باز زیاد نیست. در آن جلسه من مطلب را به صورت یك اشكال طرح كردم كه مسیحیها، كشیشهای مسیحی در مورد بیان قرآن مجید از بهشت اشكال كرده اند كه در قرآن روی نعیمهای جسمانی از خوردنیها، آشامیدنیها، بوییدنیها، لمس كردنیها و غیر اینها زیاد تكیه شده است؛ می بایست قرآن راجع به این موضوعات زیاد صحبت نكند، فقط از نعیمهای روحانی سخن بگوید.

ممكن است كسی مطلب را به شكل دیگری طرح كند و آن اینكه: آیا میان آیات قرآن یك

مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 215

نوع تناقض وجود ندارد، حتی در همین آیات سوره دهر؟ از یك طرف از این نعمتهای بهشتی از باغ و جامه های حریر و سُندُس و استبرق و ولدان مخلّدون بحث كرده است و از طرف دیگر این بیانات با جمله ای تمام می شود كه ممكن است كسی بگوید اصلاً این جمله با همه آنچه قبلاً گفته شده است نقیض و ضد است. آن جمله این است كه بعد از اینكه این همه نعمتهای بهشتی یاد می شود می فرماید: وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً. و خدای متعال و پروردگار اینها به اینها آشامانید [2] شرابی [3]طهور [4].

[1] - . دهر/12- 16.

[2] - . یعنی می آشاماند یا آشامانیده است؛ بهشت است، از نظر خداوند امر گذشته و آینده یكی است.

[3] - . شراب یعنی آشامیدنی. اصلاً خود كلمه «شراب» در اصل یعنی نوشیدنی. در فارسی بیشتر به خمر، این شراب مسكر و نوع خاص شراب «شراب» گفته می شود.

[4] - . در جلسه گذشته هم اشاره كردم ولی حق بود كه به تفصیل بیشتر می گفتم.