فلاسفه قبل از مرحوم آخوند اشیاء این عالم را به دو نوع تقسیم می كردند: حادثهای
زمانی و قدیمهای زمانی. آنها می گفتند: حادثهای زمانی عبارت است از این گُل و
این انسان و. . . ، اما قدیمهای زمانی عبارت است از اصول و كلیاتی در این عالم؛
احیانا می گفتند «مثل ماده» یا «كلیات انواع» . [در مورد كلیات انواع می گفتند: ] گو
اینكه افرادْ حادثند ولی كلیات قدیمند.