اینجا مرحوم آخوند یك مطلب استطرادی ضمیمه می كند؛ می گوید: و اما بنا بر قول
ما كه قائلیم زمان از طبیعت اشیاء حادث می شود و بُعدی است در طبیعت اشیاء و
جدا از طبیعت اشیاء نیست، اگر زمان قدیم باشد لازم می آید طبیعت جوهری و
طبایع جوهری عالم قدیم باشند. می گوید اتفاقا همین طور است، ولی نه اینكه لازم
بیاید قدیم باشند، بلكه لازم می آید كه هم حادث باشند و هم قدیم؛ یعنی واقعا
حادث باشند و اعتبارا قدیم باشند، چطور؟ اینجا باید مطلب را از سر شروع كنیم تا
حرف مرحوم آخوند روشن شود.