بعد وارد مطلب دیگری می شوند. وقتی كه ایشان درباره این مشخّ- ِص یعنی زمان
این بحث را پیش كشیدند قهرا بحث درباره مشخِصات دیگر مانند وضع، مكان، كمّ
و كیف هم مطرح می شود: آیا همین طور كه در اینجا گفتید كه علت زمان نمی تواند
خودش زمانی باشد، در باب علت كمّ و كیف و وضع و مكان هم همین حرف را
می زنید، می گویید علت مكان هم نمی تواند مكانی باشد، علت وضع هم نمی تواند
وضعی باشد، علت كیف هم نمی تواند كیفی باشد، علت كمّ هم نمی تواند كمّی باشد؟
ایشان می گویند بله عین همین حرف را در آنجا ما باید بگوییم.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج12، ص: 97