اینجا قهرا همین اشكالات را به شیخ كرده اند كه چطور شما گفته اید «كل موجود عن
غیره یستحق العدم لو انفرد» ؟ اگر موجود عن غیره خودش به خودی خود مستحق
عدم باشد می شود ممتنع الوجود. بعد هم این «أو» در جمله شما چیست؟ آیا به معنی
«تردید» است؟ در اینجا تردید معنی ندارد، باید یكی از این دو را بگویید. پس به
تعبیر حاجی، لابد «أو» برای إضراب است؛ یعنی اول تعبیری كرده اید و بعد تعبیر
درست تر را آورده و گفته اید «لا یكون له الوجود لو انفرد» . اگر بگویید «یستحقّ
العدم لو انفرد» حرف نادرستی است ولی اگر صحیح باشد حدوث ذاتی را درست
می كند. اگر بگویید «لا یكون له الوجود لو انفرد» حرف صحیحی است ولی حدوث
ذاتی را درست نمی كند. خلاصه، این اشكالی بوده است بر حرف شیخ.