[مسئله دیگری كه در باب نماز مورد توجه واقع شده ] دقت زیاد نسبت به مسئله وقت [است ] به طوری كه دقیقا روی دقیقه و ثانیه آن حساب می شود. بدون شك این امر در روح عبادت و رابطه انسان با خدا مؤثر نیست كه مثلاً اگر ما یك دقیقه قبل از زوال ظهر نماز را شروع كنیم آن حالت تقرّب و توجه قلب به خدا پیدا نمی شود ولی همین قدر كه زوال ظهر انجام شد تقرّب ایجاد می شود. ولی اسلام اینرا شرط قرار داده و نخواسته هرج و مرجی از نظر وقت و زمان باشد؛ نوعی وقت شناسی و تمرین احترام گزاردن به نظم زمانی و وقتی است. مثلاً نماز را می خوانیم، بعد متوجه می شویم كه در وقت نبوده یا قسمتی از آن در وقت بوده و قسمت دیگر نبوده. این نماز باطل است. ولی اگر شخص اشتباه كرده و عمد نداشته باشد، نمازش را قبل از وقت شروع كند و مثلاً یك ركعت آن در وقت باشد، نمازش درست است.