1. ارزش تعلیم و تربیت برای یك اجتماع و در یك فرهنگ و برای یك مكتب و اینكه تعلیم و تربیت یكی از- به اصطلاح- نهادهای اجتماعی است و اینكه ملتها از نظر استعداد طبیعی چندان تفاوتی ندارند، تفاوتشان در این است كه بعضی ملتها به صورت ماده ی خام باقی مانده اند و یا به صورت بدی ساخته شده اند و بعضی ملتهای دیگر خوب ساخته شده اند. هرگاه سیستم تعلیم و تربیت قومی براساس صحیحی قرار گرفت، آن ملت ترقی می كند. رجوع شود به ورقه های «تعلیم و تربیت اسلامی» سخنرانیهای خرمشهر، ایضاً مقدمه ی كتاب تعلیم و تربیت در جهان امروز.

2. اصل آموزش در اسلام. رجوع شود به سخنرانی «فریضه ی علم» و ورقه های «تعلیم و تربیت اسلامی» (خرمشهر) و اینكه ایمانهای اسلام براساس شناخت است نه اعتقاد محض، و اسلام برای شناخت خدا، كتاب خلقت و برای شناخت رسول، قرآن و برای شناخت معاد، انسان و برای شناخت امامت، تاریخ و اجتماع را برای مطالعه معرفی و پیشنهاد كرده است. 3. نظام تعلیم و تربیت اسلامی آیا نظام طبقاتی است یا غیرطبقاتی؟ و آیا مساوات اسلامی شامل تعلیم و تربیت هم می شود یا خیر؟ رجوع شود به تاریخ تمدن ویل دورانت و غیره راجع به نظام طبقاتی هند، ایران، یونان، روم و تربیتهای طبقاتی آنها و همچنین نظام اجتماعی انگلستان. ایضاً رجوع شود به اوایل كتاب در تربیت برتراند راسل راجع به تربیت اشرافی و خواجگی و اریستوكراسی.

4. آیا تعلیم و تربیت یك جنسی است یا دوجنسی؟ اولاً آیا این تنها پسران هستند كه حق تعلیم و تربیت دارند، خصوصاً تعلیم؟ و ثانیاً آیا یك نوع تعلیم و یك نوع اخلاق و یك نوع تربیت برای آنها تجویز می شود یا دو نوع؟ رجوع شود به ورقه های «اخلاق و تربیت زن» سخنرانی تابستان سال 48 در مشهد.