1. آیا این فكر یك عقیده ی خرافی است.

مبنای علمی و فلسفی؟ :

ریشه ی هندی و چینیدارد و از آنجا به سایر نقاط جهان سرایت كرده و یا یك عقیده ی فلسفی است و مبنای فكری صحیحی دارد و از همه جا می تواند ریشه داشته باشد و در همه جا باید اعمال گردد؟ .

آیا در تزكیه ی نفس باید چیزی از اعضای درونی نفس كم شود؟ نظیر بریدن دم در حیوانات و یا ختنه:

2. پاكیزه كردن نفس یعنی چه؟ چرا نگوییم هرچه آفریده شده، پاك آفریده شده و چرا نوعی بدبینی به خلقت داشته باشیم و مگر چه ریشه هایی از شر در خلقت ما وجود دارد كه باید آنها را درآوریم تا نفس ما پاكیزه شود؟ 3. رابطه ی تزكیه و تهذیب نفس با اصل تكامل و جنگ خیر و شر و اینكه برای رسیدن انسان به كمال، وجود نیروهای بازدارنده و منحرف كننده لازم است.

آیا تزكیه ی نفس موجب هدر دادن وقت و نیروهاست یا موجب تكمیل و تقویت آنها و طرد عوامل مزاحم؟ :

4. تزكیه ی نفس اگر خوب صورت گیرد مستلزم اتلاف نیروهای بدنی و نفسانی نیست، موجب تقویت و بهتر استفاده كردن از آنهاست. تزكیه ی نفس هندی این عیب را دارد كه مستلزم اتلاف و به هدر دادن نیروها و استعدادهای بدنی است، هرچند نوعی نیروهای روحی را زنده و تقویت می كند. اساس ریاضتهای هندی بر اعتقاد به نوعی «من» است كه در زیر پرده های ضخیم ماده گرفتار است و باید این پرده ها را عقب زد تا روح شخصیت واقعی خود را آشكار سازد.

5. تزكیه ی نفس صحیح آن است كه بدون آنكه نیرویی را هدر دهد و تلف كند، نیروهای باطنی را آزاد و تقویت كند نظیر آزاد كردن نیروهای اتم و شكافتن آن. (رجوع شود به ورقه های «تزكیه ی نفس و ترك دنیایی كه نیرو و آزادی است» . )