متأسفانه بعضی از علمای بزرگ ما یك چیزهایی راجع به اختیارات روزها نوشته اند. وقتی نگاه كردیم دیدیم آنها هم روی این حساب كه به خیال خودشان مردم را از منجّمها برگردانند، از چاه درآورده اند به چاله انداخته اند؛ یك چیزهای بدون سندی را نقل كرده اند. ولی ما اخبار بسیار معتبری در این زمینه داریم كه به ما گفته اند ابداً دنبال این حرفها نروید. اوضاع كواكب دلالت می كند بر چه و چه، امروز برای فلان كار شاید و برای فلان كار نشاید؛ اینها از اسلام نیست و ضد اسلام است.

اسلام با تطیّرهایی كه در جاهلیت بود مبارزه كرد. البته علتی دارد كه اینها بعد پیدا شد. وقتی كه دوره ی ترجمه ی آثار دیگران فرا رسید و از آثار یونانی و هندی و احیاناً ایرانی چیزهایی ترجمه كردند خلفا بیش از هرچیزی به مسئله ی نجوم احكامی توجه كردند، از بس كه علاقه مند به سرنوشت شخص خودشان بودند كه طالع و ستاره هایشان را ببینند. از آن زمان مسئله ی نجوم احكامی رایج شد. بعد كم كم اینها وارد مسائل مذهبی و دینی هم شد، به دست یهودیها و شاید بیشتر از دیگران هندیها و به دست افرادی كه معتقد به این امور بودند. چون عامه ی مردم نمی پذیرفتند، می آمدند مثلاً می گفتند پیغمبر اكرم یا امیرالمؤمنین و یا امام صادق چنین فرموده است. ولی ما در متون احادیث معتبر خودمان از این حرفها چیزی نداریم؛ یك چیزهایی در قرن ششم و هفتم شاید به نام حدیث درآمده و قبل از آن نبوده است یا اگر قبل از آن اندكی هست، بدون سند است و بدون اینكه معلوم باشد كه از كجا پیدا شده؛ همین قدر می گوید در فلان كتاب چنین حرفی آمده و فلان عالم هم آن را نقل كرده است. اینها مربوط به اسلام نیست.