دكتر شریعتی در جزوه ی (اسلام شناسی) ، ص 15 می گوید:
«علم، هنر، ادب، فلسفه، صنعت، انسان، زندگی، اخلاق و حتی وجود
هنگامی معنی پیدا می كنند و روح می گیرند و جهت كه در یك ایمان
جای گیرند، در نظام اعتقادی یك مكتب قرار داشته باشند و این همه
هنگامی ممكن است كه همه ی اینها براساس یك جهان بینی استوار
باشند و با این ملاك توجیه و تفسیر شوند. » .
رجوع شود به ورقه های «توحید، مكتب، جهان بینی»