در تعلیمات اسلامی همه چیز و همه ی كارها باید بر مبنای معنویت و
نیات مقدسه صورت بگیرد. حتی در انفاقات نیز منظور معنوی هم
مندرج است، و بعلاوه پایه ی انفاق وقتی كه روی معنا و نیت صالح بود اثر
جلد یك . ج1، ص: 430
بیشتری دارد و مفاسدی هم ندارد.
در سوره ی توبه آیه ی 103 می فرماید:
خُذْمِنْ أمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكّیهِمْ بِها وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ. . . .
در سوره ی تغابن، آیه ی 15 و 16 می فرماید:
إنَّما أمْوالُكُمْ وَ أوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللّهُ عِنْدَهُ أجْرٌ عَظیمٌ. فَاتَّقُوا اللّهَ
مَااسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعوا وَ أطیعوا وَ أنْفِقوا خَیْراً لِأنْفُسِكُمْ وَ مَنْ یوقَ شُحَ
نَفْسِهِ فَاُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحونَ. .
در سوره ی بقره، آیه ی 265:
وَ مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقونَ أمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ تَثْبیتاً مِنْ
أنْفُسِهِمْ. . . .
(راجع به معنای این كلمه باید كاملاً به تفاسیر مراجعه شود)