19. امر به معروف و نهی از منكر در آیه كریمه ی
«اَلتّائِبونَ الْعابِدونَ
الْحامِدونَ السّائِحونَ الرّاكِعونَ السّاجِدونَ الْامِرونَ بِالْمَعْروفِ وَالنّاهونَ عَنِ
الْمُنْكَرِ وَالْحافِظونَ لِحُدودِ اللّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنینَ» . پس تائبون و عابدون و
حامدون و راكعون و ساجدون آمده است، بدان جهت كه این عمل آنگاه
یك عمل اسلامی است كه از روح اخلاص سرچشمه بگیرد و انسان
مراحل معنوی سلوك و ملكات فاضله را طی كرده باشد و به خداوند
بازگشته و واصل شده باشد و از ناحیه خدا آمده و به تكمیل خلق
بپردازد، و به اصطلاح عرفا سیر بالحق فی الخلق بعد از سیر من الخلق
الی الحق و [سیر] بالحق فی الحق است. به عبارت دیگر مصلح اول باید
صالح و پاك و منزه از خودپرستی باشد. و به همین دلیل آن امر به
معروفی كه اینچنین باشد از صلوة عامة اللیل افضل است.
20. افراد صالح و خدمتگزار مجاهد ما داشته ایم. مرحوم حاج شیخ
غلامرضا یزدی از این افراد بود، ولی متأسفانه آگاهی اش به مسائل
اجتماعی زیاد نبود، والاّ می توانست منشأ خدمات فراوانتری بشود.
مرحوم سید شرف الدین و سید محسن امین نیز نسبتاً از نظر منطق
عملی اجتماعی و تأسیس مؤسسات اجتماعی مقام شامخی دارند.
21. مسأله استقلال فعالیتهای مذهبی از فعالیتهای سیاسی دیگران
و اینكه تابع جریان دیگر نباشد بلكه خود مبدأ و منشأ و مادر
جریانهای سیاسی باشد، مطلبی است كه باید مورد توجه واقع شود.
22. در یادداشتهای قدیمی صفحات یادداشتی نمره 63 صفحه 16
خلاصه مطالب (احیاء العلوم) غزالی آورده شده است، مراجعه شود.