هر انسان مسلكی و مرامی یك جهان بینی خاص دارد، یعنی جهان
را به نحوی توجیه و تفسیر می كند و جامعه را به نحو خاصی می خواهد
و آرزو می كند. همچنین شخص برنامه ای برای كمال مطلوب و جهان
مطلوب یعنی جامعه مطلوب خود دارد و طرحی و نقشه ای دارد و
می خواهد آن را پیاده كند. برای آن بی تاب و بی قرار است، شب و روز
در تلاش است، با هم عقیده های خود ارتباط برقرار می كند، موانع
ارتباطات را از میان می برد، در اثر ارتباط و نظم قدرت ایجاد می كند،
در جستجوی زندگی در نظام متناسب است، نظام غیرمتناسب را
می خواهد واژگون نماید و به جای آن نظام متناسب برقرار كند. او
طالب زندگی در نظام متناسب و منطبق با جهان بینی خود است و از
امكانات موجود برای برقراری نظام متناسب با هدفهای خود استفاده
می كند، به هیچ وجه در نظام غیرمتناسب موجود هضم نمی شود، و
فرضاً نظام مطلوبی در نقطه ای دیگر از جهان كشف كند به سوی آن
جلد یك . ج1، ص: 242
مهاجرت می كند