ما در ورقه های «آزادی» قائل شده ایم كه حقیقت آزادی سلب
مانع ترقی است نه آزادی میل و اراده. در كتاب (سرگذشت فلسطین)
صفحه ی 109 قسمتی از ماده ی 22 پیمان جامعه ی ملل را كه در كنگره ی
صلح ورسای تنظیم شد و مسأله ی تحت الحمایگی ملل ضعیف تثبیت
شد، چنین می نویسد:
«مناطقی كه درنتیجه ی جنگ، از دول بزرگ جدا شده و از تحت
سلطه ی آنها خارج گردیده و كشورهای كوچكی كه اهالی آنها به
تنهایی و به قدرت خود در معركه ی حیات جدید نمی توانند
مستقل و پابرجا بمانند مشمول آن اصل از پیمان هستند كه
می گوید: «خیر و صلاح و پیشرفت این ملل ودیعه ی مقدسی به
گردن تمدن جدید است» و باید در این پیمان موادی گنجانده
شود كه ادای حق این ودیعه را تضمین كند. » .
قسمتهای دیگر این ماده نیز در اطراف همین «ودیعه» و همین
«وظیفه» است