رجوع شود به ورقه های «انسان و غربت او در این جهان- درد عرفانی» .
رجوع شود به (المیزان) جلد 4 ص 148 (آیات اول سوره ی نساء) فی
عمرالنوع الانسانی والانسان الاولی.
قصه ی آدم در میان عرفا منشأ تأویلاتی شده. رجوع شود به (اسفار) ج 2 و
در میان شعرا موضوع اظهار تجرّی و دِلال عارف شده.
متنبّی می گوید (ص 558) :
ابوكم آدم سنّ المعاصی
و علّمكم مفارقة الجِنان
حافظ می گوید:
پدرم روضه ی رضوان به دو گندم بفروخت
ناخلف باشم اگر من به جوی
نفروشم
سعدی در «غزلیات» می گوید:
حدیث عشق اگر گویی گناه است
گناه اول ز حوا بود و آدم