اتفاقاً دیگران از راه شناختن درد این نسل، آنها را منحرف كرده اند و از آنها استفاده كرده اند. مكتبهای ماتریالیستی كه در همین كشور به وجود آمد و اشخاصی فداكار درست كرد برای مقاصد الحادی، از چه راه كرد؟ از همین راه. می دانست كه این نسل احتیاج دارد به یك مكتب فكری كه به سؤالاتش پاسخ بدهد؛ یك مكتب فكری به او عرضه كرد. می دانست كه این نسل یك سلسله آرمانهای اجتماعی بزرگی دارد و درصدد تحقق دادن به آنهاست؛ خود را با آن آرمانها هماهنگ نشان داد. در نتیجه افراد زیادی را دور خود جمع كرد با چه فداكاری و صمیمیتی! بشر همین قدر كه به چیزی احتیاج پیدا كرد چندان در فكر خوب و بدش نیست. معده كه به غذا احتیاج پیدا كرد به كیفیت اهمیت نمی دهد، هرچه پیدا كند با آن خود را سیر می كند. روح هم اگر به حدی رسید كه تشنه ی یك مكتب فكری شد كه روی اصول معین و مشخصی به سؤالاتش پاسخ دهد و همه ی مسائل جهانی و اجتماعی را یكنواخت برایش حل كند و جلویش بگذارد، اهمیت نمی دهد كه منطقاً قوی است یا نیست. بشر آن قدرها دنبال حرف محكم و منطقی نیست، دنبال یك فكر منظم و آماده است كه یكنواخت در مقابل هر سؤالی جوابی بگذارد. ما كه كارمان فلسفه بود می دیدیم كه آن حرفها چقدر سخیف است، اما چون آن فلسفه در یك زمینه ی احتیاجی عرضه شده بود و از این حیث یك خلئی وجود داشت، جایی برای خود باز كرد.