این را هم بگویم: وقتی كه می گوییم نسل جوان، مقصود حتماً طبقه ی جوان نیست، مقصود طبقه ای است كه در اثر تحصیلات و آشنایی با تمدن جدید دارای طرز تفكر مخصوصی است، خواه پیر باشد یا جوان. اكثریت این طبقه را البته جوانان تشكیل می دهند، لهذا می گوییم نسل جوان، و الّا بسیار پیرها هستند كه طرز تفكر جدید دارند، بسیار جوانها هستند كه طرز تفكرشان مثل پیرها و مردم قرون گذشته است.

به هرحال مقصود طبقه ای است كه حامل طرز تفكر مخصوصی است و رو به افزایش است و پیر و جوان آینده دارای این طرز تفكر خواهند بود و اگر خدا نخواسته فكری برای هدایت و رهبری این نسل نشود، آینده بكلی از دست خواهد رفت. این مسئله یك مسئله ی با اهمیتی است در كشور ما. البته در سایر كشورهای اسلامی هم بوده و هست ولی آنها قبل از ما به فكر افتادند و این مسئله را به صورت جدی طرح كردند. ما هنوز این مسئله را جدی نگرفته ایم. نسل جوان در نظر ما صرفاً یعنی یك نسل هواپرست و شهوت پرست، و خیال می كنیم با این كه به آنها دهن كجی بكنیم و چهارتا متلك در روی منبر به آنها بگوییم و فحش بدهیم، به خیال خودمان آنها را هو بكنیم و مستمعین ما بخندند، كار درست می شود و همین كه داد بكشیم: آی پسر مدرسه ها چنین و دختر مدرسه ها چنان، قضیه حل می شود. این كارها لالایی است، برای آن است كه شما در خواب بمانید و در فكر چاره نیفتید و یك وقت بیدار بشوید كه كار از كار گذشته است.