*
[1]
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
اُدْعُ اِلی سَبیلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتی هِیَ اَحْسَنُ
اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبیلِهِ وَ هُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدینَ [2].
مسئله ای كه امشب تحت عنوان «رهبری نسل جوان» مطرح است در حقیقت یك
مسئولیت عمومی است كه متوجه عموم مسلمانان است و بالاخص متوجه طبقه ای
است كه سمت رسمی رهبری دینی اجتماع را دارند. این اصل را همه می دانیم كه در
دیانت مقدسه ی اسلام مسئولیتها مشترك است، یعنی افراد مسئول یكدیگرند و در
مسئولیتهای یكدیگر شریكند:
كُلُّكُمْ راعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْؤولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ [3]، بلكه نسلها
مجموعه آثار شهید مطهری ، ج24، ص: 514
مسئول یكدیگرند. هر نسل مسئول نسل بعدی است كه این دین و این هدایتی كه از
نسلهای گذشته دست به دست به آنها رسیده است آن را حفظ كنند و به نسلهای
بعدی برسانند، یعنی نسلهای بعدی را آماده كنند برای پذیرفتن و استفاده از آن.
بنابراین بحث در رهبری نسل جوان بحثی است از یك وظیفه و مسئولیت كه متوجه
همه است.
چیزی كه این بحث را به صورت یك مجهول و یك مسئله درمی آورد كه باید
در اطراف آن دقیقاً اندیشید و راه حل آن مجهول را پیدا كرد این است كه رهبری
یك فرد یا یك نسل در همه ی احوال و همه ی شرایط یكسان نیست، متفاوت است،
شكلها و كیفیتهای گوناگون دارد، وسایلی كه به كار برده می شود متفاوت است، یك
نسخه ی معین ندارد كه درباره ی همه ی افراد و همه ی نسلها در همه ی زمانها یك جور داده
شود. از این رو در هر زمانی و تحت هر شرایطی باید دقیقاً اندیشید كه به چه نحو
باید صورت بگیرد و چه نسخه ای باید داده شود.
[1] * این سخنرانی در ساعت 7 بعدازظهر روز جمعه /71341/27 در انجمن ماهانه ی دینی ایراد شده است.
[2] . نحل / 125: [بخوان به راه پروردگارت با حكمت (دلایل عقلی و قابل پذیرش) و پند نیكو، و با بهترین روش با آنها مجادله كن، كه پروردگارت به آن كه از راهش گمراه شده داناتر است و به راه یافتگان نیز داناتر است. ]