متأسفانه كلمه ی «تساوی» به واسطه ی تكرار و تلقین زیاد خاصیت اصلی خودش را از دست داده است. كمتر فكر می كنند كه مقصود از تساوی، تساوی در حقوق است؛ خیال می كنند همین قدر كه مفهوم «تساوی» در یك موردی صدق كرد كار تمام است. به عقیده ی این بی خبران، در گذشته مردها به زنها زور می گفتند اما امروز چون آنها نیز به مردها زور می گویند پس همه چیز درست شد زیرا تساوی در زورگویی برقرار شده است. در گذشته در حدود ده درصد ازدواجها از ناحیه ی مردها منجر به طلاق و جدایی می شد، اما حالا در بعضی نقاط جهان چهل درصد ازدواجها منجر به طلاق می شود و نیمی از این طلاقها را زنها به وجود می آورند، پس جشن بگیریم و شادی كنیم زیرا «تساوی» كامل حكمفرماست. در گذشته فقط مردها بودند كه به زنها خیانت می كردند، مردها بودند كه پابند عفت و تقوا نبودند؛ امروز بحمداللّه زنها نیز خیانت می كنند، پابند عفت و تقوا نیستند، چه از این بهتر؟ ! زنده باد تساوی، مرگ بر تفاوت! در گذشته مردها مظهر بیرحمی و قساوت بودند؛ مردها بودند كه با داشتن چند كودك دلبند، زن و فرزند را رها كرده به دنبال معشوقه ی نو می رفتند. امروز زنان دیرینه پیوند نیز پس از سالها زناشویی و داشتن چند كودك در اثر یك آشنایی در مجلس رقص با یك مرد دیگر، با كمال قساوت و بیرحمی خانه و آشیانه را رها می كنند و به دنبالهوس دل خود می روند. به به، چه از این بالاتر؟ زن و مرد در یك پایه قرار گرفتند و «تساوی» برقرار شد! .

این است كه به جای درمان دردهای بی پایان اجتماع و به جای اصلاح نقاط ضعف مردان و زنان و استوار ساختن كانون خانوادگی، روز به روز پایه ی كانون خانوادگی را سست تر و متزلزل تر می كنیم. در عوض رقص و پایكوبی می كنیم كه بحمداللّه هرچه هست به سوی تساوی می رویم، بلكه تدریجاً زنها در فساد و انحراف و قساوت و بیرحمی از مردان گوی سبقت می ربایند.

از آنچه گفته شد معلوم شد كه چرا اسلام با اینكه طلاق را مبغوض و منفور می داند مانع قانونی در جلو آن قرار نمی دهد. معلوم شد معنی حلال مبغوض چیست؛ چطور می شود یك چیز هم حلال باشد و هم بی نهایت منفور و مبغوض.