اگرچه ابتدا در نظر داشتم كه از امشب وارد یك یك از قسمتهای مختلف سیره ی رسول اكرم بشوم ولی مطلبی به نظر رسید كه لازم دانستم آن مطلب را در دنباله ی عرایض دیشب عرض كنم. دیشب عرض كردم كه «سیر» غیر از «سیره» است. سیر یعنی رفتار. هر كسی در عالم همچنانكه گفتار دارد رفتار هم دارد. ولی سیره عبارت است از سبك و اسلوب و متد خاصی كه افراد صاحب اسلوب و سبك و منطق در سیر خودشان به كار می برند. همه ی مردم سیر دارند ولی همه ی مردم سیره ندارند؛ یعنی اینچنین نیست كه همه ی مردم در رفتار خودشان از یك منطق خاص پیروی كنند و یك سلسله اصول در رفتار خودشان داشته باشند كه آن اصول معیار رفتار آنها باشد. برای افرادی كه فی الجمله با منطق آشنا هستند این دو جمله را عرض می كنم و رد می شوم: در منطق فكری، همه ی مردم فكر می كنند، ولی همه ی مردم منطقی فكر نمی كنند. منطقی فكر كردن یعنی انسان یك سلسله معیارها به نام «منطق» كه در علم منطق محرز است در دست داشته باشد و تفكرش بر اساس آن معیارها باشد.

افراد معدودی هستند كه وقتی تفكر می كنند این حساب در دستشان هست كه تفكرشان منطبق با آن معیارها و مقیاسها باشد. همچنین افراد كمی پیدا می شوند كه رفتارشان منطق دارد یعنی بر اساس یك سلسله معیارهای مشخصی است كه از آن معیارها و اصول و مواضع هرگز جدا نمی شوند، والاّ اكثر مردم رفتارشان منطق نداردو همین طور كه فكرشان منطق ندارد و هرج و مرج بر آن حاكم است، هرج و مرج بر رفتارشان هم حاكم است.

مطلب دیگری را برای اینكه بحث ما ناقص نماند [به عرض می رسانم ] . اگر گاهی اصطلاحات علمی را ذكر می كنم كوشش می كنم كه خیلی مختصر عرض كنم كه با وضع اكثریت مستمعین ما ناجور درنیاید، ولی چون ذكر نكردن، نقص مطلب است ناچارم ذكر كنم.