یادم هست وقتی رسانه های گروهی خبر شهادت ایشان(شهید مطهری) را رساندند، و عکس شریف ایشان را تلویزیون نشان می داد، من فقط کارم این بود که آن عکس را می بوسیدم و گریه می کردم... حدود سال 32 بود که ایشان از قم به تهران مهاجرت کردند. مدرسه مروی آن روز بهترین مدرسه تهران بود الآن هم همین طور است و چهار تا حجره رو به قبله داشت که ما در یکی از آن چهار تا حجره رو به قبله می نشستیم. در کنار حجره ما حجره مرحوم آقای قاضی بود که او تالی مدرس مدرسه مروی بود و شرح منظومه و اینها تدریس می کرد. بعد از رحلت ایشان، مرحوم شهید مطهری آمدند در همان حجره مستقر شدند. ایشان هم همین علوم عقلی را تدریس می کردند، منتها روزها. و چون حجره ی ما با جائی که ایشان تشریف می آوردند برای تدریس، فاصله بسیار کم بود؛ غالب روزها که تشریف می آوردند، خدمتشان می رسیدیم و محضر ایشان برای همه ی ما شیوا و شیرین بود...

 

این بزرگوار چون آثار فراوانی در سطوح گوناگون دارد، خون پر برکتشان هم برای سطوح گوناگون نافع است. دو مطلب باید مورد عنایت قرار بگیرد؛ یکی مربوط به اصل شهادت و خون شهید است، یکی هم مربوط به شخص ایشان.

 

اصل جریان خون شهید، حیات بخش است؛ این سخن برای 7-8 قرن قبل است که قبل از جناب مولوی، آن عارف بزرگوار گفته است، بعد جناب مولوی گفته است: صد هزاران طفل سر ببریده شد تا کلیم الله موسی زنده شد. این سخن مال مولای روم نیست، قبل از او هم ابن عربی گفته است، بعدها دیگر رواج پیدا کرد؛ آن بزرگوار می گوید: موسای کلیم دفعتا به بار نیآمده! این یذبحون ابناء هم (1) موسای کلیم را احیاء کرده است.

 

خدای سبحان بر اساس عدل محض عالم را اداره می کند. خون هیچ بی گناهی به زمین نمی ریزد. و این که در جریان سید الشهداء (سلام الله علیه) هست که خون گلوی علی اصغر را به آسمان ریخت حالا شاید یک سمبلی باشد ولی بر اساس الیه یصعد الکلم الطیب(2) بالا رفته است. وگرنه خون چه به زمین بیاید و چه به آسمان برود، آسمانی است. آسمان رفتن نه یعنی بالا رفت و پائین نیآمد! این خون پائین بیا نیست. الیه یصعد الکلم الطیب.

 

بعد از سخن ابن عربی، بعدها مولوی و امثال مولوی این را بازگو کردند که صد هزاران طفل ا تا بعدا کم کم کلیم الله زائیده شد. این “اصل خون شهید” است.

 

اما خصیصه شهید مطهری رضوان الله تعالی علیه این است که: علمه شدید القوی(3.) او معلمانی داشت که واقعا شدید القوی بودند. از یک سو امام راحل (رض) بود که او در حد خود واقعا در این عصر شدید القوی بود، یکی هم علامه ی طباطبائی بود که او هم شدید القوی بود. قوای علمی و عملی اینها در کمال شدت فعل بود.

 

مرحوم علامه ی طباطبائی (رض) معتقد بود که وقتی کسی حرف معقولی دارد و مقبولیت اجتماعی دارد، باید در دو سطح یا سه سطح حرف بزند. بعضی از این بزرگان ما؛ چه در فقه، چه در فلسفه و... اینها یک سطحی اند. یعنی مثلا حکیم سبزواری، حکیم آقا علی نوری، بالاتر از آنها مرحوم صدر المتالهین، اینها یک قلمه اند، فقط برای خواص چیز می نویسند.

 

اما مرحوم علامه ی طباطبائی (رض) اینچنین نبود. هم المیزان می نوشت، هم تعلیقات اسفار و مانند آن می نوشت، هم آموزش دین بچه های مدرسه، یعنی اینهائی که کلاس سوم و چهارم اند؛ این کار آسانی نیست. آدم بتواند مطالب عقلی عمیق را رقیق کند تا بچه ها بفهمند خیلی سخت است. هم کار، کار سختی است، هم تنزل دادن از آن مستصعب و سخت تر، مشکل است.

 

شهید مطهری (رض) هم شاگرد این علمه شدید القوی بود. یاد گرفت چگونه قلم بزند. هم آن مطالب عمیق را نوشت، هم کتاب رقیق داستان راستان! کسی نیست که داستان راستان را بخواند و نفهمد. برای همه قابل فهم است. این دو سطح یا سه سطح سخن گفتن و یا نوشتن از همان جا علامه طباطبایی گرفته شده است.

 

مطلب دیگر اینکه بر اساس آن مطلب قبلی که خون شهید در رگهای جامعه القاء می شود، شهید کار خودش را کرده است. مثل اینها که به سازمان انتقال خون، خون دادند. منتها جامعه ما باید بفهمد مضاف بر آن، ستاد بزرگداشت باید به جامعه بفهماند که این گروه عقل را پیدا کند تا بخواند، هماهنگ بشود با گروه خون آن شهید.

 

بدانید که یک ملت غیرعاقل با گروه خونش هماهنگ نیست. یک کسی اهل استدلال نیست، اهل عقل نیست، عقل گرا نیست، وارسته نیست، پرهیزگار نیست، این با این خون هم گروه نیست. این سازمان انتقال خون به همه می فهماند که این خونی که الآن اینجا هست، گروه «ب» است، «آ» است، یا فلان است و... خون شهید مطهری یک گروه عقل گرائی دین باور دین پژوه دین شناس دین دار می خواهد. آنهائی که قبول کرده اند، می توانند از آن استفاده کنند، وگرنه بهره ای نمی برند. کار ستاد و رسالت ستاد این است.

 

بزرگداشت کار آسانی است، اما بزرگ کردن کار هر کسی نیست. جامعه را بزرگ کردن، خون را معرفی کردن، گروه خون را شناسائی کردن، خون را تزریق کردن، فهم به جامعه دادن، این کار آسانی نیست. اگر جامعه نفهمد، فورا با چهار تا شبهه می شود جامعه را زیر و رو کرد. اینطور نیست که حالا شبهه نتواند جامعه را زیر و رو بکند! بسیاری از موارد است که فورا جامعه را بر می گرداند. اما وقتی جامعه عاقل شد، آدم کاملا مطمئن است که بر نمی گردد. سرمایه های سنگینی برای این انقلاب سرمایه گذاری شده؛ این بزرگوار هم در ردیف این سرمایه های وزین است. بنابراین نشر معارف ایشان، نشر مآثر ایشان، در حقیقت شناختن و شناسائی گروه خون عقلی است. یک انسان عاقل عامل می تواند از این خون بهره برداری کند، چه بسا این خون تمام شدنی هم نیست *

 

 

 

پی نوشت ها:

(1) بقره / 49 و ابراهیم / 6

(2) فاطر / 10

(3) نجم / 5